Η Μεσόγειος είναι αδιαμφισβήτητα η πατρίδα της ποικιλίας olea sativa του ελαιόδεντρου. Η ελιά, μέρος του τριπτύχου που πάντοτε χαρακτήριζε τη διατροφή των πληθυσμών του Mare Nostrum μαζί με το σιτάρι και το αμπέλι, έπαιζε διαχρονικά καθοριστικό ρόλο στην εμπορική ανάπτυξη και πρόοδο των πολιτισμών της Μεσογείου, έχοντας ταυτόχρονα και συμβολικό χαρακτήρα: Τα κλαδιά της συμβόλιζαν τη δόξα, την ειρήνη και την αφθονία. Στον Παρθενώνα, το γλυπτικό έργο του Φειδία απεικονίζει την ελιά στο κέντρο, μεταξύ της Αθηνάς και του Ποσειδώνα: Πράγματι, σύμφωνα με τη μυθολογία, η θεά Αθηνά φύτεψε το πρώτο ελαιόδεντρο στην Ακρόπολη, ως σύμβολο της νίκης της ενάντια στον Ποσειδώνα και έκτοτε θεωρήθηκε θεά προστάτιδα της ελιάς και της αφιερώθηκαν τα Παναθήναια. Από την αρχαιότητα, ο καρπός του ελαιόδεντρου απέκτησε κυρίαρχη σημασία στη διατροφή, τη θρησκεία, την ιατρική και τα καλλυντικά. Την εποχή εκείνη, η ελαιοκαλλιέργεια αναπτύχθηκε στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου, σε περιοχές όπως η Γόνιμη Ημισέληνος, η Νοτιοδυτική Τουρκία, η Συρία και η Παλαιστίνη, πριν τελικά ριζώσει στην Ελλάδα και τα νησιά της. Οι Φιλισταίοι, οι Αιγύπτιοι και οι Κρήτες ευημερούσαν ακριβώς χάρη στην καλλιέργεια εκτάσεων με ελαιώνες και υπάρχουν αναρίθμητα ιστορικά στοιχεία και τεκμήρια που το βεβαιώνουν. Οι πρέσες που διατηρούνται στο μουσείο ελιάς των βιομηχανιών Sheman στο Ισραήλ αποτελούν πολύ σημαντική μαρτυρία που επιβεβαιώνει ότι η παραγωγή ελαιολάδου στην περιοχή αυτή χρονολογείται από τον 5ο αιώνα π.Χ. Στην Αίγυπτο, η τοιχογραφία στον τάφο του Φαραώ Ραμσή ΙΙΙ, η οποία απεικονίζει τους χαρακτηριστικούς αμφορείς που περιείχαν αλοιφές και χρονολογείται από τον 2ο αιώνα π.Χ., καταδεικνύει τη σημασία της χρήσης ελαιολάδου στα καλλυντικά, ενώ στον τάφο του Τουταγχαμόν (1341 π.Χ. – 1323 π.Χ.) απεικονίζονται κλαδιά και φύλλα ελιάς. Τέλος, οι τεράστιες δεξαμενές και οι χοντροί ασκοί από δέρμα κατσίκας, καθώς και άλλα ευρήματα που φυλάσσονται στο Μουσείο Ελιάς στα Καψαλιανά, στο Αρκάδι, μαρτυρούν την ελαιουργική παράδοση στην Κρήτη ήδη από τη Μινωική εποχή.
Αν και, αυτή τη στιγμή, τα παγκόσμια πρωτεία στην παραγωγή ελαιολάδου τα έχει η δυτική Μεσόγειος, με ένα εκατομμύριο τόνους να παράγονται στην Ισπανία, η Ελλάδα αποκτά σημαντικό ρόλο και δείχνει ότι εύκολα θα φτάσει την Ιταλία, δεδομένων των αρνητικών τάσεων του έτους 2016/2017: Μάλιστα, με μέση ετήσια παραγωγή τετρακοσίων είκοσι χιλιάδων τόνων, ήταν η τρίτη ελαιοπαραγωγός χώρα παγκοσμίως και η έκταση που καλύπτεται από ελαιώνες ανέρχεται σε περίπου ένα εκατομμύριο εκτάρια, με τουλάχιστον 150 εκατομμύρια δέντρα (80% των καλλιεργούμενων φυτών), τα οποία καλύπτουν το 23,5% της καλλιεργημένης γης, η οποία σημειωτέον δεν συγκεντρώνεται σε πεδιάδες λόγω των μορφολογικών χαρακτηριστικών της χώρας.
Στην Κρήτη, που έχει εξ ολοκλήρου αναγνωριστεί ως ονομασία προέλευσης λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της, η καλλιέργεια της ελιάς γνώρισε έντονη αύξηση τα τελευταία 40 χρόνια. Συγκεκριμένα, ο αριθμός των ελαιόδεντρων είναι 35 εκατομμύρια και η παραγωγή ανέρχεται σε 120.000 τόνους λαδιού. Οι ελαιώνες στην Κρήτη καλύπτουν περίπου το 64,2% της συνολικής καλλιεργούμενης γης και αποτελούν το 86% των εκτάσεων με καλλιέργειες δέντρων. Τα δύο τρίτα εξ αυτών βρίσκονται σε λόφους και ορεινές περιοχές. Τα ελαιόδεντρα στην Κρήτη βρίσκονται τόσο σε φτωχικά εδάφη, κατά κύριο λόγο βραχώδη με σχετικά λίγες βροχοπτώσεις κυρίως κατά τους χειμερινούς μήνες, όσο και σε γόνιμα εδάφη στις πεδιάδες κοντά στις ακτές.
Σε γενικές γραμμές, για να διατηρηθεί η γονιμότητα των εδαφών, οι παραγωγοί των παράκτιων περιοχών χρησιμοποιούν λιπάσματα με βάση το άζωτο και το κάλιο. Επίσης, μεριμνούν για το όργωμα του εδάφους κατά τον Μάρτιο και το τέλος Απριλίου, τόσο για να απαλλαγούν από τα αυτοφυή φυτά όσο και για να διευκολύνουν τη συγκράτηση των όμβριων υδάτων στο τέλος της εποχής των βροχών. Ακολουθεί συνήθως στο τέλος ένα δεύτερο όργωμα. Μια άλλη χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι να αφήνονται ακαλλιέργητοι οι ελαιώνες και να χρησιμοποιούνται μόνο ζιζανιοκτόνα για τον έλεγχο των ζιζανίων, καθώς με αυτή τη μέθοδο οι παραγωγοί θέλουν να εμποδίσουν την απώλεια υγρασίας και να αποφύγουν τον ανταγωνισμό μεταξύ των φυτών για τη χρήση των υδάτων. Για τις καλλιέργειες που εντοπίζονται σε επικλινή εδάφη, οι πρακτικές συντήρησης του εδάφους βοηθούν στην ενίσχυση της αξιοποίησης και της διατήρησης των όμβριων υδάτων, απλοποιώντας τις αγροτικές πρακτικές και ελαχιστοποιώντας τη διάβρωση του εδάφους. Οι αναβαθμίδες αποτελούν την πιο διαδεδομένη πρακτική για τη συντήρηση του εδάφους στους παραδοσιακούς ελαιώνες, οι οποίοι άρχισαν σιγά σιγά να μειώνονται από τη δεκαετία του ’60 και αντικαταστάθηκαν από νέους ελαιώνες σε βαθμίδες που δημιουργήθηκαν με μπουλντόζες κατά τρόπο ώστε η κλίση να κατευθύνεται προς τα μέσα και των οποίων οι αποστάσεις είναι μεταξύ έξι και οκτώ μέτρων, ανάλογα με την κλίση του εδάφους. Οι βασικές ποικιλίες που βρίσκουμε στο νησί είναι η τσουνάτη, η κορωνέικη, η μαυρελιά και η χονδρολιά. Μεταξύ των πιο σημαντικών αρχαίων ελαιόδεντρων στο νησί είναι η ελιά των Βουβών, που πήρε το όνομά της από το ομώνυμο χωριό του Δήμου Κολυμβαρίου στο νομό Χανίων, του οποίου η ηλικία υπολογίζεται στα τουλάχιστον 3000 χρόνια και το επισκέπτονται 20 χιλιάδες τουρίστες ετησίως.
Εξετάζοντας τα αποτελέσματα πολλών ερευνών που έγιναν στον κρητικό πληθυσμό, ο Ancel Keys παρατήρησε ότι στον αγροτικό πληθυσμό δεν σπάνιζαν οι υπεραιωνόβιοι, των οποίων το πρωινό συχνά ήταν ένα ποτήρι ελαιόλαδο.
Η ιστορία της Χριστίνας Χρυσούλα είναι μια ιστορία συναρπαστική, καθαρά μεσογειακή, και χαρακτηρίζεται από μια μακρά διαδρομή που την οδήγησε πίσω στα μέρη της παιδικής της ηλικίας και στις παραδόσεις της αγαπημένης της Κρήτης. Γεννήθηκε το 1986 και μεγάλωσε στην Ιεράπετρα, σε μια οικογένεια που πάντα καλλιεργούσε ελιές και παρήγαγε ελαιόλαδο για οικιακή χρήση. Σε ηλικία 18 ετών, μετακόμισε στην Κέρκυρα για να σπουδάσει στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών Μετάφρασης και Διερμηνείας του τοπικού Πανεπιστημίου. Τόσο κατά τη διάρκεια των σπουδών της αλλά και μετά την αποφοίτησή της, ταξίδεψε πολύ και έζησε σε χώρες όπως η Ιρλανδία, η Γαλλία και η Ισπανία, μέχρι που άρχισε να εργάζεται ως project manager σε μια μεταφραστική εταιρεία στην Αθήνα. Μιλά άπταιστα αγγλικά, ισπανικά και γαλλικά και ονειρεύεται να βρει τον χρόνο να μάθει και ιταλικά. Περισσότερο όμως από κάθε τι, η Χριστίνα επιθυμεί το ποιοτικό εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο να εξακολουθήσει να είναι κοινό αγαθό, προσβάσιμο σε όλους, γι’ αυτό και αποφάσισε να γυρίσει στην αγαπημένη της πατρίδα και να ασχοληθεί με την παραγωγή του.
Από πού προήλθε το πάθος σου για τη δουλειά του μεταφραστή και για τα ταξίδια;
Πάντα ήθελα να ανακαλύψω τον άλλο, με την έννοια του «ξένου», να κατανοήσω τι είναι αυτό που μας διαφοροποιεί και ταυτόχρονα, ακόμα πιο σημαντικό, ποια είναι τα χαρακτηριστικά που έχουμε κοινά και φέρνουν πιο κοντά εμάς τους ανθρώπους.
Και τι έμαθες από την πορεία αυτή;
Στην Αθήνα, ξεκίνησα να δουλεύω ως εκπαιδευόμενη και έφτασα να γίνω project manager. Εργάστηκα επτά ολόκληρα χρόνια και, κοιτώντας πίσω, αισθάνομαι πολύ τυχερή που εργάστηκα για τη συγκεκριμένη εταιρεία γιατί μου δίδαξε τι σημαίνει «επαγγελματισμός». Χάρη σε αυτήν την εμπειρία, έμαθα να αναλαμβάνω έργα και να τα ολοκληρώνω με επιτυχία, να επιλύω προβλήματα αναλαμβάνοντας τις ευθύνες μου, να δίνω προσοχή στη λεπτομέρεια και να εργάζομαι βάσει προδιαγραφών που βασίζονται σε διεθνή πρότυπα. Και πάνω από όλα, κατάλαβα ότι η συνέπεια και η αφοσίωση στην ποιότητα πάντα τελικά σε ανταμείβει.
Ποια είναι τα χόμπι σου, τι σου αρέσει να κάνεις;
Φυσικά μου αρέσει το καλό φαγητό, λατρεύω να χορεύω τάνγκο και να ακούω ισπανική κιθάρα. Μου αρέσει να διαβάζω και ο αγαπημένος μου συγγραφέας είναι ο Νίκος Καζαντζάκης. Προφανώς περνάω ευχάριστα τον χρόνο μου στους ελαιώνες μας, πηγαίνω εκδρομές και παρόλο που το χειμώνα κάνω ορειβασία, δεν μπορώ να ζήσω μακριά από τη θάλασσα!
Τι σε οδήγησε πίσω στα πάτρια εδάφη;
Νομίζω ήταν γραφτό. Δεν έχει σημασία πόσο μακριά πήγαινα γιατί είχα πάντοτε το βλέμμα στραμμένο προς τα πίσω, προς την Κρήτη. Πρόκειται για έναν ιδιαίτερο τόπο, γιατί διατηρεί ζωντανές τις παραδόσεις του και η έλξη που ασκεί σε εμάς, τους κατοίκους του, σχεδόν σαν μαγνήτης, είναι πολύ ισχυρή και προσδιορίζει σε μεγάλο βαθμό το ποιοι είμαστε. Το νησί έχει πολύ πλούσιο πολιτισμό και μακρά ιστορία, αλλά διαθέτει και υπέροχα τοπία με αμέτρητες παραλλαγές. Περιτριγυρίζεται από τη Μεσόγειο θάλασσα που προσφέρει με γενναιοδωρία στους κατοίκους του τα δώρα της.
Φυσικά, αυτή η έλξη προς το νησί οφείλεται επίσης και στους οικογενειακούς δεσμούς. Πρώτα με τους παππούδες μας και μετά με τους γονείς μας, εγώ, η αδερφή μου, Ανθούσα, και οι δύο αδερφοί μου, Αντώνης και Γιώργος, πάντα συμμετείχαμε στη συγκομιδή των ελιών. Οι αναμνήσεις μου συνδέονται με την ατμόσφαιρα γιορτής που επικρατούσε στην ύπαιθρο και με τη χαρά της μεταφοράς της συγκομιδής στο λιοτρίβι. Αυτή η στενή επαφή με τη φύση και με τις ελιές μας, η μυρωδιά και η γεύση του φρέσκου ελαιόλαδου, χαράχτηκαν ανεξίτηλα στην καρδιά και τον νου μου. Αν κάνω μια αναδρομή στην παιδική μου ηλικία, οι αναμνήσεις μου με οδηγούν στην εποχή που, παιδάκι ακόμα, έπαιζα δίπλα στα ελαιόδεντρα, σκαρφάλωνα και κρεμόμουν ή κρυβόμουν ανάμεσά τους.
Και τι σε οδήγησε να αλλάξεις δουλειά;
Όπως έλεγα νωρίτερα, η επιστροφή στην οικογένεια, στις ρίζες μου και η αγάπη για τις ελιές ήταν τα βασικά κίνητρα αλλά υπήρξαν και πολλοί άλλοι παράγοντες που με οδήγησαν σε αυτή την απόφαση. Ένας από αυτούς ήταν και η οικονομική κρίση που ακόμα μαστίζει την Ελλάδα. Αν και εγώ και ο αδερφός ο Αντώνης, που αγκάλιασε μαζί με εμένα το πρότζεκτ, το είδαμε και συναισθηματικά, πιστεύω σε κάθε περίπτωση ότι η επιστροφή στη γη και στην ποιοτική αγροτική παραγωγή είναι μια διέξοδος. Ίσως φανώ αισιόδοξη αλλά θεωρώ ότι όλο και περισσότεροι νέοι αρχίζουν να το κατανοούν αυτό.
Γιατί αποφάσισες να γίνεις ελαιοπαραγωγός;
Αφού επέστρεψα, αποφασίσαμε αμέσως να αγοράσουμε περισσότερα ελαιόδεντρα και να πάμε τη συνήθη οικογενειακή παραγωγή στο επόμενο επίπεδο: Να δημιουργήσουμε το δικό μας μπουκάλι εξαιρετικού παρθένου ελαιόλαδου. Πάντα μοιραζόμασταν με τους συγγενείς το λάδι που περίσσευε και δεν χρειαζόμασταν στο σπίτι, άρα γιατί να μην σκεφτούμε να το διαθέσουμε και σε άλλα άτομα; Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να δοθεί η ευκαιρία σε όσο το δυνατόν περισσότερες οικογένειες να έχουν στο τραπέζι τους ένα μοναδικό προϊόν, με ιστορία που χάνεται στα βάθη του χρόνου.
Εμείς, στο σπίτι, πάντα απολαμβάναμε τα ασύγκριτα πλεονεκτήματα που προσφέρει το ελαιόλαδο για την υγεία και θεωρώ ότι όποιος ασχολείται με τη διατροφή, ανεξαρτήτως του ρόλου του, πρέπει να μεριμνά ώστε να ενημερώνει το κοινό για τη σημασία της υγιεινής διατροφής. Με την οικογένειά μου δουλεύουμε σκληρά για να παράγουμε εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο ανώτερης ποιότητας που να αποτελεί πηγή θρεπτικών στοιχείων που κάθε γονιός θα προσφέρει στα παιδιά του. Η τροφή είναι πάνω από όλα ποιοτικά θρεπτικά στοιχεία, ένα κοινό αγαθό που πρέπει να διατηρηθεί.
Η κουλτούρα του φαγητού είναι πολύ δημοφιλής στην Κρήτη και γύρω από το τραπέζι συγκεντρώνονται οικογένειες, φίλοι, ολόκληρη η κοινότητα – κι αυτό γιατί η πιο ταπεινή τροφή που έχει παρασκευαστεί με αγάπη και ταπεινά υλικά αποτελεί την πιο ανεπιτήδευτη πρόσκληση προς τον πλησίον μας να κάτσει μαζί μας, καθιστώντας έτσι τη φιλοξενία έναν μοχλό επικοινωνίας στον τόπο μας. Πάνω από όλα, η δική μου διαδρομή είναι μια πραγματική προσωπική αναζήτηση της ευεξίας και της ευτυχίας: Η επαφή με τη φύση πάντα είχε θαυμαστά αποτελέσματα πάνω μου. Όταν άρχισα να ψάχνω να κάνω κάτι δημιουργικό, σκέφτηκα αμέσως τις ελιές μας. Η εργασία με τη γη ήταν κάτι που πάντοτε με έκανε ευτυχισμένη.
Πού βρίσκονται οι ελαιώνες σας;
Όπως προείπα, μεγάλωσα στην Ιεράπετρα αλλά η καταγωγή της οικογένειάς μου είναι από την περιοχή της Σητείας και, πιο συγκεκριμένα, από το μικρό χωριό της Ζάκρου, κοντά στο ανατολικό άκρο της Κρήτης. Εκεί βρίσκονται και τα ελαιόδεντρά μας, σε μια απομονωμένη τοποθεσία, μια κουκκίδα στον χάρτη που ωστόσο έχει μια ιδιαίτερη ομορφιά και πλούσια ιστορία, ακριβώς στο σημείο που η γη της Κρήτης χάνεται στη θάλασσα και γεννιέται ο ήλιος. Το έδαφος εκ πρώτης όψεως είναι τραχύ και αφιλόξενο αλλά πολύ γενναιόδωρο για όσους ξέρουν να το φροντίζουν και το καλλιεργούν με αγάπη.
Η ελαιοκαλλιέργεια και η ελαιοπαραγωγή συνδέονται με τη Ζάκρο εδώ και πάνω από 3.500 χρόνια. Το 1961, οι ανασκαφές στην Κάτω Ζάκρο έφεραν στο φως το μινωικό παλάτι. Η περιοχή ήταν κατά τη μινωική εποχή πολύ σημαντικό λιμάνι, από όπου αναχωρούσαν τα πλοία για να ανταλλάξουν πρώτες ύλες και αγροτικά προϊόντα με την Κύπρο, την Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή. Ένα σημαντικό εύρημα που αποδεικνύει, μεταξύ άλλων, την παρουσία της ελιάς στη ζωή των Μινωιτών, ήταν ένα κύπελλο με άψογα διατηρημένες μαύρες κρητικές ελιές το οποίο έχει ερμηνευτεί ως τελετουργική προσφορά για τον εξευμενισμό των χθόνιων θεοτήτων.
Ποια ποικιλία καλλιεργείτε;
Σε όλη την περιοχή της Σητείας παράγεται ελαιόλαδο βάσει συγκεκριμένων διαδικασιών ποιότητας. Δεν είναι τυχαίο που στη Ζάκρο οι περισσότεροι κάτοικοι είναι ελαιοπαραγωγοί που κερδίζουν τα προς τα ζην ακριβώς από αυτή τη δραστηριότητα. Η ποικιλία που καλλιεργούμε είναι η Κορωνέικη, η πιο διαδεδομένη ποικιλία στην Κρήτη και γενικότερα στην Ελλάδα. Η Κορωνέικη ελιά δίνει λάδι ανώτερης ποιότητας, με φρουτώδη αρώματα μέτριας έντασης, ενώ έχει χαρακτηριστικές ελαφρώς πικρές και ευχάριστα έντονες νότες. Επίσης το υψόμετρο της Ζάκρου που βρίσκεται στα 300 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, το μικροκλίμα της, το έδαφός της και το νερό που προέρχεται από μια πηγή από την οποία αρδεύουμε τους ελαιώνες μας συμβάλλουν στην παραγωγή εξαιρετικού ελαιολάδου με ιδιαίτερα χαμηλή οξύτητα. Επιπλέον, δεδομένου ότι οι χειμώνες είναι ιδιαιτέρως ήπιοι, η συγκεκριμένη ποικιλία δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο. Να λοιπόν γιατί χρησιμοποιούμε την Κορωνέικη ποικιλία, ιδανική για την Νοτιοανατολική Κρήτη που χαρακτηρίζεται από ζεστό και ξηρό κλίμα, και η οποία δεν χρειάζεται πολύ χαμηλές θερμοκρασίες για να ανθοφορήσει.
Το παραγωγικό σου μοντέλο, η φιλοσοφία σου…
Για να εγγυηθούμε την ποιότητα του προϊόντος μας, εφαρμόζουμε όλες τις κατάλληλες διαδικασίες σε κάθε φάση: από την έγκαιρη συγκομιδή, τη μεταφορά των ελιών στο ελαιοτριβείο εντός λίγων ωρών από τη συγκομιδή, μέχρι τη ψυχρή έκθλιψη και τη διασφάλιση κατάλληλων συνθηκών αποθήκευσης, αποφεύγοντας την επαφή του ελαιολάδου με το οξυγόνο και την ηλιακή ακτινοβολία. Στην ύπαιθρο, η φιλοσοφία μας είναι να επεμβαίνουμε στον φυσικό κύκλο και τις διαδικασίες του όσο το δυνατόν λιγότερο. Σταδιακά πηγαίνουμε προς τη βιολογική και αναγεννητική γεωργία. Οι δύο πρώτοι στόχοι μας είναι: Κατ’ αρχάς, να διασφαλίζουμε συνεχώς την υγεία του εδάφους ώστε να τρέφει τα δέντρα μας με τη βέλτιστη δυνατή χρήση του νερού και, στη συνέχεια, να μετατρέψουμε τους ελαιώνες μας σε υγιή και αειφόρα οικοσυστήματα. Δυστυχώς, οι πρακτικές των προηγούμενων γενιών οδήγησαν στην υποβάθμιση της ατμόσφαιρας, η γεωργία των λιπασμάτων και των χημικών προκάλεσε μεγάλες ανισορροπίες στη φύση. Βασική μας πεποίθηση είναι ότι πλέον δεν αρκεί το να προκαλούμε την ελάχιστη δυνατή ζημιά, βρισκόμαστε σε ένα σημείο στο οποίο πρέπει να βοηθήσουμε τη φύση να αναγεννηθεί. Και οι νέοι αγρότες θα διαδραματίσουν βασικό ρόλο σε αυτό. Πιστεύουμε στις μονάδες παραγωγής μικρής κλίμακας, που φροντίζουν το περιβάλλον, διεξάγουν τις δραστηριότητές τους με τρόπο ηθικό και ενεργούν ως πρεσβευτές των ντόπιων κουλτούρων. Αυτές είναι οι ιδέες που επιχειρούμε να εφαρμόσουμε. Αφού συμμετείχαμε σε σεμινάρια με ειδικούς για την παραγωγή ελαιολάδου ανώτερης ποιότητας, την γευσιγνωσία ελαιολάδου και το μάρκετινγκ, ξεκινήσαμε να αναπτύσσουμε το δικό μας επιχειρηματικό μοντέλο, βασισμένο στις αρχές της ηθικής.
Από τι εμπνέεται η δραστηριότητά σου;
Σε ό,τι κάνουμε με την οικογένειά μου, είμαστε πάντα σε αναζήτηση της ομορφιάς που κρύβεται στα απλά πράγματα. Έχοντας αυτό κατά νου, πιστεύω ότι ο παππούς μου, ο Γιώργος, είναι το άτομο που μου έδωσε τη μεγαλύτερη έμπνευση. Λένε ότι το περιβάλλον που σε περιτριγυρίζει σε διαμορφώνει και η Κρήτη είναι ένας πανέμορφος τόπος. Ο παππούς μου μας δίδαξε μέσα από τη ζωή του και τις πράξεις του ότι η ομορφιά μπορεί να δημιουργηθεί με τα πιο ταπεινά μέσα, στις στιγμές που δεν το περιμένει κανείς. Μεγαλώνοντας, πιστεύω όλο και περισσότερο ότι η σοφία προέρχεται από την απλότητα. Επίσης, πείθομαι όλο και περισσότερο ότι το μυστικό της ευτυχίας είναι να έχουμε την καρδιά και το σπίτι μας ανοιχτό στους άλλους, να δίνουμε χωρίς να ζητάμε, αφήνοντας κάτι όμορφο ως ανάμνηση, είτε αυτό είναι κάτι μικρό είτε κάτι μεγάλο.
Τη χρονιά που πέρασε, φτιάξατε το πρώτο σας μπουκάλι. Δώσατε κάποιο όνομα; Πώς πήγε;
Ακριβώς επειδή ήταν η πρώτη χρονιά που εμφιαλώσαμε το λάδι μας κι έπρεπε να υπερβούμε πολλά εμπόδια λόγω των διάφορων προκλήσεων που παρουσιάζονταν συνεχώς, ήταν μια κουραστική διαδικασία που όμως επέτρεψε και σ’ εμένα και στον αδερφό μου τον Αντώνη να ενεργοποιήσουμε τις δεξιότητές μας να επιλύουμε προβλήματα, να προσαρμοζόμαστε και να βρίσκουμε τις πλέον κατάλληλες λύσεις. Συνεπώς, η επιμονή και η υπομονή μας απέφεραν τους καρπούς που προσδοκούσαμε. Έτσι, αποφασίσαμε να ονομάσουμε το πρώτο μας μπουκάλι «Ταξίδι».
Το «Ταξίδι», όπως υποδηλώνει και το όνομά του, είναι ένα εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο που αποτελεί προϊόν μιας συνεχιζόμενης και επίπονης διαδικασίας. Όπως και όταν κάνουμε ένα καινούριο ταξίδι, σκεφτήκαμε την πιο κατάλληλη διαδρομή, ξεπεράσαμε ένα σωρό εμπόδια κοιτώντας μπροστά και επιτυγχάνοντας τον στόχο μας. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι κάθε χρονιά είναι μια νέα πρόκληση και πρέπει πάντα να δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας για να επιτύχουμε το στόχο, να είναι ένα ταξίδι κυκλικό και συνεχές, στο οποίο οφείλουμε να ακολουθούμε τη φύση και να μπορούμε να ερμηνεύουμε τη νέα σοδειά.
Το «Ταξίδι» είναι ένα εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο με εξαιρετικά χημικά και οργανοληπτικά χαρακτηριστικά. Η εξαιρετικά χαμηλή του οξύτητα, περίπου 0,29%, και το ισορροπημένο γευστικο-οσφραντικό του προφίλ το καθιστούν ένα εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο υψηλής ποιότητας που δίνει ιδιαίτερη γεύση σε κάθε πιάτο που συνοδεύει. Την πρώτη αυτή χρονιά επιλέξαμε η συγκομιδή να γίνει στην πρώτη φάση ωρίμανσης, όταν το εξωτερικό μέρος του καρπού αρχίζει να αλλάζει χρώμα από πράσινο σε ανοιχτό μωβ. Στόχος μας ήταν να διατηρήσουμε τα αρώματα και τις φρουτώδεις νότες που δίνει η κορωνέικη ποικιλία και για να διατηρηθεί ταυτόχρονα μια ευχάριστη και ισορροπημένη αίσθηση πικρού και πικάντικου. Αυτό που πετύχαμε είναι ένα εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο με αρώματα από γρασίδι, μπανάνα και πράσινο πιπέρι μεσαίας έντασης και νότες εσπεριδοειδών και βοτάνων που αφήνουν μια γλυκιά επίγευση στο στόμα.
Ποιο είναι το όνειρό σου;
Θα ήθελα η ζωή μας γίνει ένας τόπος συνάντησης ανθρώπων που αγαπούν τους άλλους ανθρώπους και επιθυμούν να μάθουν καινούρια πράγματα, να έρθουν σε επαφή με άλλες κουλτούρες, να βιώσουν μοναδικές στιγμές. Θα ήθελα να δημιουργώ ανεξίτηλες αναμνήσεις στην καρδιά όποιου μας επισκέπτεται, ώστε κι εκείνοι, όπως κι εγώ, να κουβαλάνε πάντοτε την Κρήτη στην καρδιά τους.
χρήσιμοι σύνδεσμοι: http://taxidiolivefarm.com/
